Ciąg dalszy artykułu o Wale Pomorskim część 1

Przypomnijmy:

Wał Pomorski (niem. Pommernstellung – Pozycja Pomorska) – linia niemieckich umocnień wybudowanych w latach 1932 – 1943, znajdujących się na Pomorzu Zachodnim, na długości ponad 300 km.

Rubież, biegnąca od Darłowa aż do Gorzowa Wielkopolskiego, liczyła ponad 900 żelbetonowych obiektów (schrony, różnego typu stanowiska) uzupełnione transzejami, zasiekami i innymi przeszkodami. Ten legendarny pas umocnień rozciąga się pośród licznych lasów, jezior i bagien. Zapora ta miała za zadanie zablokować wojskom radzieckim i polskim wejście do Berlina. Bezskutecznie.

Biały Bór

Odcinek B. – Baldenburg (Biały Bór) od jeziora Cieszęcino do południowego brzegu jeziora Bielskiego.
Biały Bór leży na przesmyku między Jeziorem Łobez a Jeziorem Bielsko. Krzyżują się tu dwie drogi (Szczecinek-Miastko i Człuchów-Bobolice). W rejonie tym wybudowano 9 żelbetonowych schronów. Podobnie jak w przypadku umocnień koło Szczecinka zlokalizowane są one na zachód od miasta. Wszystkie schrony wybudowane zostały w 1934 roku. Pozycje obronne wzmocniono potrójną linią transzei, natomiast obronę przeciwpancerną stanowiły: przeszkody naturalne w postaci jezior, tereny podmokłe, rów oraz działa przeciwpancerne.

2,7 km szlak łączy 7 schronów wykonanych w 1934 roku (czas przejścia ok. 1 h). Wśród nich unikatowy bunkier umieszczony w kamienicy, schron bojowo – obserwacyjny z zachowanym dzwonem obserwacyjnym oraz najmniejszy na Wale Pomorskim Panzerwerk 996 (schron z dwustrzelnicową półkopułą pancerną). Przy drodze w kierunku Szczecinka został wybudowany schron – garaż na armatę przeciwpancerną. W latach 30. XX wieku obiekt był zamaskowany budynkiem gospodarczym. Wszystkie schrony są dobrze zachowane.

Czytaj dalej